Onder controle?
Virussen vliegen rond, zet je mondkapje op.
Wanneer je in het ziekenhuis of verzorgingstehuis tijdens het bezoek je mondkapje af zou doen, is dit asociaal. In de kerk kom je ook binnen met een mondkapje op. Je houdt anderhalve meter afstand.
Bij openbaar vervoer, in de winkels houden wij onze mondkapjes op. Op het asielzoekerscentrum zijn geen Bijbelstudies meer mogelijk, ook al draag je een mondkapje.
Wat hebben we nog onder controle?
David bezoekt zijn broers die vechten tegen de vijanden. Dan komt de onruststoker tevoorschijn en hij zaait angst. Alle controle is weg. Iedereen is doodsbang voor de reus Goliath.
Ben jij bang? Is de angst voor besmetting reusachtig geworden? Uit angst geen bezoek meer in het ziekenhuis? Uit angst geen kerkdienst meer in de kerk meemaken, of groeigroep bijeenkomsten van twee of drie mensen? Uit angst niet meer met andere asielzoekers over het liefhebben van God en je naaste praten?
David wil één ding, vertrouwen op God. Als herder zorgde hij voor de schapen. Kwam er een leeuw of een beer, David vertrouwde op de HEER. In Zijn kracht versloeg hij die gemene rovers. Niet de bedreiging bepaalde zijn leven, maar geloof. In Psalm 27 lezen we dat David dichtbij God wil zijn, hij wil het liefst wonen in Zijn tempel. Hoe dicht willen wij bij God zijn in deze coronatijd?
In Jezus is God bij ons gekomen. Jezus heeft ons tekortschieten, ons falen in liefhebben en vertrouwen op zich genomen Door daadwerkelijk voor onze schuld te betalen hebben allen die in Hem geloven het leven gekregen! Jezus is de weg naar het eeuwig geluk.
Hoe wandel ik dan net als David met de Heer? Breng ik al mijn beschadigingen in het onder controle houden bij Hem? Laat ik mijn ogen door de Heilige Geest richten op de liefde, heb ik nog geduld bij tegenslag? Hoe groei ik in het hiervoor open staan?
Vertrouwen wij net als David meer op onze hemelse Vader dan op onze controledwang?
Graag beëindig ik deze meditatie met een gedicht.
wie ben ik?
kleine
onzeker zoekende handen
klamme vingers
vastgeklemd om Vaders hand
verwonderd
vragend omhoog gericht
op Zijn wetend zien…
ik ben Zijn kind!
Zegen en hartelijke groet,
Japke de Kraker- van Abbema.
Meeleven met mensen die op vlucht zijn, zie: www.japkedekraker.nl
Reactie plaatsen
Reacties